Vaqif Səmədoğlu
Yorğun
qol kimi
Düşəcəksən
bir gün
Divarların yanına.
Gözləmə.
***
Bu çinardan dar ağacı
Royalımın taxtasından qış ocağı
Quracaqlarsa ...
Demək
nəfəs almışam
ömrüm boyu asılarkən ...
demək
buz olmuşam
ayaqlarımın altda günəş basılarkən !...
***
Bu gün
ləpədöyəndə
qapqara mazuta bulaşmış
bir qağayının
meyiti üstündə
xaç kimi dayanmışam.
Məzara da
bənzəməyə başladım,
ana ...
***
Mən sənin
yer üzünə düşən
kölgələrini yığıb,
bir nəhəng
qurama gecə tikmişəm özümə.
***
Bu yol
səni kiməsə yetirib
bitmək istəyir ...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder